Η δέσμευση της χρήσης ενός ακινήτου γα λόγους προστασίας πολιτιστικών αγαθών δημιουργεί δικαίωμα αποζημίωσης του ιδιοκτήτη του ακινήτου.

Τα «πολιτιστικά αγαθά» του νόμου δεν είναι τίποτε άλλο από τα «αρχαία» . Εάν λοιπόν βρεθούν «αρχαία» (πολιτιστικά αγαθά) σε ένα ακίνητο ή κοντά σε αυτό, ο νόμος δίνει το δικαίωμα στο Κράτος να περιορίσει ή και να δεσμεύσει τη χρήση του ακινήτου προκειμένου να προστατεύσει τα πολιτιστικά αγαθά.

Ταυτόχρονα, όμως, ο νόμος δίνει και στον ιδιοκτήτη του δεσμευμένου ως προς τη χρήση ακινήτου το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση για τη στέρηση της χρήσης του ακινήτου που υφίσταται λόγω της εφαρμογής των διατάξεων της προστασίας των  πολιτιστικών αγαθών.

Φυσικά το Κράτος έχει το δικαίωμα να προβεί και σε αναγκαστική απαλλοτρίωση του ακινήτου. Εάν αυτό συμβεί, ο ιδιοκτήτης δικαιούται πλήρη αποζημίωση λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Συνήθως όμως επιλέγεται η οικονομικότερη λύση της δέσμευσης της χρήσης του ακινήτου.

Ας περιοριστούμε, λοιπόν, προς το παρόν, στο ζήτημα της αποζημίωσης του ιδιοκτήτη του ακινήτου του οποίου  η χρήση δεσμεύτηκε για λόγους προστασίας πολιτιστικών αγαθών και ας δούμε ένα σύντομο απόσπασμα σχετικής δικαστικής απόφασης:

Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 19 του ν. 3028/2002 (Α΄ 153), οι οποίες περιέχουν ολοκληρωμένο πλέγμα ρυθμίσεων για το θέμα της αποζημίωσης του ιδιοκτήτη ακινήτου , επί του οποίου επιβάλλονται μέτρα περιοριστικά της ιδιοκτησίας με σκοπό την προστασία των στοιχείων του πολιτιστικού περιβάλλοντος , για τη διεκδίκηση της αποζημίωσης με βάση τις διατάξεις αυτές απαιτείται η υποβολή σχετικού αιτήματος του ενδιαφερόμενου ιδιοκτήτη, για το οποίο αποφαίνεται ο Υπουργός Πολιτισμού με πράξη εκδιδόμενη ύστερα από γνώμη της οικείας επιτροπής. Η απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού με την οποία ολοκληρώνεται η διαδικασία αυτή αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, η οποία υπόκειται σε αίτηση ακυρώσεως, δεδομένου ότι δεν προβλέπεται άλλο ένδικο βοήθημα κατ’ αυτής.

Εφόσον με τις διατάξεις αυτές αναγνωρίζεται πλέον ρητώς δικαίωμα προς αποζημίωση λόγω επιβολής περιορισμών στην ιδιοκτησία για την προστασία πολιτιστικών στοιχείων και θεσπίζεται σχετική διαδικασία, ο ενδιαφερόμενος οφείλει να ασκήσει το δικαίωμά του με την τήρηση της διαδικασίας αυτής και δεν δικαιούται, πλέον, να ασκήσει αγωγή ερειδομένη ευθέως στο άρθρο 24 παρ. 6 του Συντάγματος, δεδομένου ότι με τις ανωτέρω ρυθμίσεις του άρθρου 19 του Ν. 3028/2002 εξέλιπε το νομοθετικό κενό για την κάλυψη του οποίου είχε γίνει δεκτή η δυνατότητα ευθείας αγωγής για αποζημίωση, έτσι ώστε η παράλειψη του νομοθέτη να θεσπίσει διατάξεις σχετικές με την αποζημίωση ιδιοκτήτη για την επιβολή ουσιωδών περιορισμών στην ιδιοκτησία του κατ’ εφαρμογή της νομοθεσίας για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, να μην οδηγεί σε αδρανοποίηση της ρητής συνταγματικής επιταγής για την καταβολή αυτής της αποζημίωσης.

Η δέσμευση της χρήσης του ακινήτου μπορεί να γίνει και για οικολογικούς λόγους όπως είχαμε δει σε αμέσως προηγούμενη ανάρτησή μας.

Σας απασχολεί κάποιο ζήτημα αναγκαστικής απαλλοτρίωσης.

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ: Ο ιδιοκτήτης ακινήτου δεσμευμένου για λόγους προστασίας πολιτιστικών αγαθών δικαιούται αποζημίωση για τη στέρηση χρήσης.